Bij het ouderschap hoort ook de angst. Gelukkig ben ik geen overbezorgde ouder, maar ik zie in hoe je dat zomaar kan worden. Die kleintjes die helemaal van ons afhankelijk zijn, zijn zó kwetsbaar. Het leven op zich is natuurlijk kwetsbaar, maar daar word je extra mee geconfronteerd als je een kind hebt. En wat kan er veel mis gaan! Heb je net de bevruchting, zwangerschap en geboorte gehad en overleefd, liggen er alweer allemaal andere gevaren op de loer. Ziektes, het verkeer, misbruik en ontvoering. Aaargh, ik durf de krant niet meer te lezen.
Mijn grootste angst is dat Lila iets overkomt in het verkeer. Het meisje dat in de Pijp werd doodgereden door een vuilniswagen. Haar vader die op straat stond te schreeuwen. Ik moet hier zo vaak aan denken. En dan die grootouders die samen met hun kleindochter een stukje aan het fietsen waren en werden geschept door een onverlaat die te hard reed. Hartverscheurende verhalen.
Lila mag van mij dan ook niet zonder haar helm op de fiets. (Terwijl haar vader zegt dat hij zoveel kindjes zonder helm op ziet.) Die helm die haar beschermt tegen hoofdletsel is echt super belangrijk. Artsen kunnen tegenwoordig een hoop doen om het leven van een kind te redden, maar bj letsel aan de nek en hoger is dat vaak uitgesloten. Zwaar hoofdletsel is extreem moeilijk te behandelen. Ik wil dus dat zij gewend is aan die helm want ik wil graag dat ze hem nog heel lang blijft dragen.
Ervan uitgaande dat we alles doen om onze kinderen tegen gevaren te beschermen, een helm op, zwembandjes aan, is het daarnaast zaak hoe we zelf met onze angsten omgaan. Als ik merk dat ik begin te piekeren, zeg ik tegen mezelf; Kijk hoeveel mensen er op de wereld rondlopen en hoe oud mensen tegenwoordig worden; Meestal gaat het goed! De verschrikkelijke verhalen komen in het nieuws omdat het uitzonderingen zijn. Echt.