Wij hebben besloten dat Lila geen broertje of zusje gaat krijgen. Dit heeft meerdere, persoonlijke, redenen waaronder de reden dat ik fysiek problemen heb. Deze redenen zijn dus volledig legitiem en een ieder zal ze begrijpen, maar toch vraag ik me wel eens af in hoeverre mijn dochter te kort gedaan wordt. Ze vindt baby’tjes fantastisch en is echt super sociaal. Zij zou het ongetwijfeld heel leuk vinden als we er een familielid bij zouden krijgen.
Ze is pas twee dus ze is zich van het hele concept broers en zussen nog niet zo bewust. Dat komt pas als ze straks naar school gaat. Zou ze het dan gaan missen? Zal ze zich alleen voelen als enig kind? Juist doordat ze zo sociaal is, denk ik niet dat ze zich snel eenzaam zal voelen. Ze heeft nu al zoveel vriendjes en vriendinnetjes waarmee ze vaak kan spelen. Dat worden er straks alleen nog maar meer.
Volwassenen die zelf enig kind waren denken hier heel verschillend over. De een miste en mist het nog steeds enorm om broers en zussen te hebben en de ander vond het zalig om alleen te zijn.
Zonder broers of zussen voelen mensen zich soms eenzaam. Niet alleen als ze jong zijn, maar ook later wanneer ouders hulpbehoevend worden en dan op een gegeven moment dood gaan. Als ze jong zijn missen ze iemand om mee te spelen en later hebben ze dus als enige de verantwoordelijkheid over de zorg van hun ouders en ook een overlijden waarbij veel geregeld moet worden.
Als wij er niet meer zijn, is Lila alleen. Hopelijk heeft ze tegen die tijd haar eigen gezin.
Een broer of zus hebben is geen garantie tegen eenzaamheid. Iemand vertelde me eens dat ze na de geboorte van hun dochter, direct besloten om voor een tweede te gaan omdat dat leuk voor haar zou zijn. De vader had nog nooit twee kinderen gezien die zo van elkaar verschilden als deze twee, ze hebben nóóit met elkaar gespeeld en ook nu ze volwassen zijn delen deze zus en broer nauwelijks iets.
Wat je vaak hoort is dat relaties kunnen vertroebelen. Er kan sprake zijn van heel veel drama tussen broers en zussen! En volgens mij kan je je ook heel alleen voelen terwijl er een broer of zus naast je staat.
Vrienden kies je uit en ook daar kan je je heel verbonden mee voelen. Vriendjes kun je ook nog eens naar huis sturen als je er genoeg van hebt en toe bent aan wat rust. Broertjes en zusjes vechten soms veel. Als ouder ben je soms de hele tijd politieagentje aan het spelen. Dat je als kind iemand anders de schuld kan geven kan echter ook weer als een voordeel gezien worden haha.
Doordat een kind alleen zich eerder verveelt, leert hij zich ook alleen te vermaken. Dit bevordert hun fantasie en creativiteit en hun onafhankelijkheid. Ze leren daardoor ook beter om later in hun leven alleen te zijn. Een kind leert zo ook zich aan te passen aan de situatie en tegen iedereen te praten.
Al met al denk ik niet dat ik mijn dochter enorm straf als ze geen broertje of zusje krijgt. Lila krijgt zo veel meer aandacht! Financieel is het ook gunstiger, er zal meer geld zijn voor Sinterklaas, verjaardagen en vakanties.
Iedere familie is anders. Je kan niet alles hebben en zo heeft Lila in ieder geval een veel leukere mama en papa!