Sinds een paar weken kijkt mijn dochter ineens scheel met haar rechteroog. (PS op de foto zie je ene milde versie van het schele oog) Niet de hele tijd, maar af en toe. Dat schele oog houdt nu de hele familie bezig en we willen allemaal weten wat er aan de hand is. Heet ze een lui oog? Ziet ze wel goed? Kan er nog iets aan gedaan worden? Oma heeft de theorie dat het door een pluk haar komt, die voor Lila’s linkeroog hing. Mij lijkt dat sterk, maar wij zijn geen artsen dus we gaan het hogerop zoeken.
Vanochtend zijn we met Lila naar de huisarts gegaan om het over het schele oog te hebben.
Ik was de enige die het spannend vond. Vader en dochter waren de rust zelve.
Lila’s favoriete rollenspel is op dit moment doktertje spelen dus voor haar was het gewoon een leuk uitje zo op de maandagochtend. Lekker op de step naar de dokter!
De dokter vroeg eerst wat het probleem was en of er verder nog klachten waren. Lila heeft zelf geen klachten, zeiden we. Alleen wij hebben er last van dat ze af en toe scheel kijkt.
We hebben de afgelopen week natuurlijk heel veel op dat makke oog gelet. Sommige dagen dacht ik dat ik het me had verbeeld en dat ze helemaal niet scheel keek tot hij er dan opeens weer was. Toch wel op momenten dat ze moe was.
De huisarts bekende dat ze wel wat testen kon doen, maar dat die eigenlijk niet geschikt waren voor Lila’s leeftijd. Met een lampje keek ze in Lila’s ogen en Lila vond het prachtig. Daarna gingen ze een spelletje doen. Lila mocht zeggen wat ze zag. Eerst met het linkeroog en daarna met het rechteroog. Wij als volwasssenen moeten altijd letters herkennen maar kinderen krijgen icoontjes te zien van een bloem, een schoen, een auto etc. Lila herkende in het begin alles en kon het ook benoemen, maar na een tijdje zakte haar concentratie weg en vanaf dat moment was het eigenlijk volstrekt onduidelijk wat ze nog zag.
Op basis van deze test, vermoedt de huisarts nu voorzichtig dat Lila met haar rechteroog iets minder goed ziet. Het kan zijn dat er een spiertje in dat oog zit wat het minder goed doet en dat zou dan weer te verhelpen zijn met afplakken. (Toch een lui oog?)
Een hoop vraagtekens dus en eigenlijk weten we hetzelfde als voor het dokterbezoek. Gelukkkig zag ze haar eigen incapaciteit in en heeft ze ons doorverwezen naar de oogarts in het ziekenhuis.
We wachten nu tot het ziekenhuis contact met ons opneemt en er een afspraakt gemaakt kan worden.
Wordt vervolgd..
