En dan, na krap een jaar, zit je ineens met een kind. Ho ho, dat gaat snel. Ik was er net aan gewend dat we een báby hadden. Dat is sowieso waar ik me op voorbereidde, op het krijgen van een báby. Dáár lag de focus; een báby. Daar heb ik de uitzet voor aangeschaft, het huis op ingericht, een cursus over gevolgd.
Maar goed, voor je daar dus goed en wel aan gewend bent, heeft de baby zich inmiddels ontpopt als een kind. En het kind wil allemaal dingen en doet allemaal dingen, die het trouwens bij lange na nog niet kan. Het kind is veel actiever dan de baby. Met de baby kon je nog gaan koffiedrinken met je vriendinnen en dan lag de baby in zijn wagen. Dat gaat niet meer want het kind wil dus ook dingen. Kruipen, babbelen, vooral véél bewegen en spelen. Er moet naar entertainment voor het kind gezocht worden. Daarbij, de dingen die mama wil, doen er niet meer toe. (Dat komt wel weer, blijf ik maar tegen mezelf zeggen.)
Gelukkig zijn er meer kinderen dus er gaat gewoon weer een nieuwe wereld voor je open. In mijn geval hoort daar onder andere de speel-o-theek bij. Daar kun je met je kind naar toe om te spelen en speelgoed te lenen. Ook andere ouders komen daar om hetzelfde te doen. Dat is best gezellig. Je krijgt er gratis een crashcourse kinderliedjes zingen bij, helemaal top. Dit betekent voor de ex-pats een cursus Nederlands. Met gebaren; in de maneschijn, in de maneschijn.We zijn ook al een keer naar Artis geweest maar daar vond ze niks aan. Hier liep moeders een beetje te hard van stapel geloof ik. Alleen het aquarium kon haar enigszins bekoren. Nou moet ik ook zeggen die vissen bewegen tenminste ook. De rest van de dieren was moe die dag want het lag er een potje lamlendig bij daar.
Hoe dan ook, alles verandert in sneltreinvaart met zo’n kleine. De kleine zelf en daarbij ook de omstandigheden. Je moet jezelf ook weer een beetje opnieuw uitvinden. Op zich past dat wel in de tijdgeest: leef in het nu. Supertrendy dus zo’n kind.
