Ik dacht altijd dat naweeën alleen in de spreekwoordelijke zin bestonden. Ik had beter moeten weten. Iedereen krijgt ze, maar niet iedereen voelt ze even hard. Na elke bevalling worden de naweeën sterker en pijnlijker. Ze dienen er toe om de baarmoeder weer te laten krimpen en aangezien de baarmoeder na elke zwangerschap wat van zijn elasticiteit kwijtraakt, kost het meer moeite om hem weer wat kleiner te krijgen. Het kan zelfs zo erg worden dat ze lijken op weeën tijdens de bevalling.
De eerste dagen na de geboorte heb ik er veel last van gehad. Vooral als mijn dochter aan de borst ging, kreeg ik behoorlijke kramp in mijn buik. Door de aanmaak van oxytocine worden de naweeën op dat moment opgewekt. Het weerhield mij er gelukkig niet van om mijn dochter aan te leggen. Ik dacht hoe sneller hoe beter. Des te eerder ik van dat gekrimp af ben. Ik nam dan een paracematol en legde een warme kruik op mijn buik en dat verlichtte de pijn enorm. Na een dag of vijf was het over.
Het kan er echter nog wel wat heftiger aan toe gaan. Een vriendin van mij vertelde over een Marokkaanse vrouw wiens vijfde zoon net was geboren. Zij lagen samen op een kamer op de kraamafdeling en de arme vrouw had helse pijnen. “Inshallah, inshallah”, schreeuwde ze de hele nacht. Mijn vriendin wilde altijd een groot gezin. Ik denk dat ze het voorlopig bij één gaat houden.
