Een goede vriend van me, Tim van der Vliet, heeft een heel leuk boek geschreven over zijn ervaringen als vader. Het heet ‘Papa, je snapt er ook helemaal niets van hè!‘
Geen dikke pil waar niet doorheen te komen is, maar allemaal kleine stukjes met overpeinzingen, gedachtes, dingen die Tim zijn opgevallen terwijl hij naar zijn kinderen keek. Hij heeft er vier! De oudste is 17 en de jongste bijna 4.
De dingen die hij schrijft zijn ontwapenend, verrassend en grappig. Ze laten je op een andere manier naar je kinderen kijken. Er valt namelijk zoveel te leren van je kinderen. Jij kan misschien nog wel meer van hen leren dan zij van jou! Het is volgens Tim dus geen opvoedboek, maar een ‘hoe word je door je kinderen opgevoed’-boek.
Ik vind de titel van het boek al hilarisch. Op een warme dag in juli 2010 was Tim met zijn oudste dochter Rio aan het wandelen toen ze hem haar jas gaf en zei “Hou vast”. “Waarom zou ik dit vasthouden”, vroeg Tim. Ze keek hem recht aan en zei heel bijdehand: “Papa, je snapt er ook helemaal niets van, hè!”
Tim vond het zelf ook wel grappig dat ze dat zei en bedacht toen dat ze wel eens gelijk kon hebben. Misschien wist hij wel helemaal niks?
Ik vind het inzicht van Tim dat je kinderen jou net zoveel opvoeden als jij hen héérlijk. Ik ben door dit boek echt anders naar Lila gaan kijken en zij is mijn kleine Guru geworden. Hoe snel zij dingen vergeet (die niet belangrijk zijn en waar ik over blijf mekkeren), hoe snel zij dingen van zich af laat glijden (waarom zou je er nog energie in blijven steken?) en hoe openhartig en enthousiast zij naar de wereld toe is, daar kan ik echt nog een puntje aan zuigen.
Dat is de basis van dit boek, leren van je kinderen. Volgens Tim valt er vooral van pubers heel veel te leren, maar daar zijn wij (gelukkig ;)) nog niet.
In zijn boek beschrijft hij vier fases van het opvoeden. De eerste fase heet Echte Liefde, als kinderen nog helemaal onschuldig zijn. De tweede fase, De Spiegel, is wanneer je kinderen jou gaan kopiëren, of je dat nu leuk vindt of niet. Fase drie, Veel Te Eerlijk, gaat over de tijd dat ze in opstand komen. Dit is de tijd wanneer het (waarschijnlijk) verstandig is om wat flexibeler te worden en een beetje los te laten. In de laatste fase, Innerlijke Rust, worden je kinderen onafhankelijk en kan de vrede terugkeren.
Lila is pas 3,5, maar de eerste drie fases herken ik al. Als baby was Lila alleen maar liefde, maar die spiegel kwam ook vrij snel. Pittig toen ik ineens ‘Holy fuck‘uit mijn dochters mond hoorde. Oeps. #parentfail. Een kind komt al snel in opstand. ‘Zelf doen!’. En terecht. Dit juich ik alleen maar toe. Lila mag van mij alles zelf doen. Tims kinderen smeren ‘s ochtends zelf hun boterhammen. Daar wil ik ook naartoe haha.
Als een ‘ervaren’ vader wil Tim graag zijn inzichten delen met andere (toekomstige) ouders. Je bent namelijk niet alleen in de moeilijke situatie genaamd het ouderschap.
Net als een kind, past elke gedachte in dit boek in het geheel, maar staat ook op zichzelf. Je kunt daarom ‘Papa, je snapt er ook helemaal niets van hè!’ op een willekeurige pagina openslaan en beginnen te lezen.
Echt een aanrader voor niet alleen de papa’s maar ook de mama’s.
Ik mag van Tim twee boeken weggeven. Lees hier wat je daarvoor moet doen.
